Hedef belirlemek

Hedef belirlemenin cok iyi oldugu her tarafta söyleniyor. Söylentilere göre belirlenen hedefe ulasmama söz konusu degildir. Oruc tutar gibi bir hedef tutun, sürekli o hedef dogrultusunda calisin, o hedefe ulasmaktan baska careniz yoktur deniliyor. Gercekten de öyle mi? Her tutulan hedef gerceklesiyor mu? Yoksa o hedefin gerceklesmesi icin daha baska seylere de mi ihtiyac var? Baska önemli bir soru ise istenilen seyin gerceklestigi durumda ne olacagidir. Hedefe ulasildiginda gercekten vaad edildigi gibi mutlu mu olunacak?

Gercek anlamda ulasilmak istenilen hedefin gerceklesip gerceklesmiyecegi önceden bilinmiyor. Bu tezi kanitlamak icin bazi kisiler en basarili is adamlarini örnek göstererek bizlerin de onlari örnek alarak ayni seyi gerceklestirebilecegimizi vaad ediyorlar. Gercekten öne sunulan örneklerdeki sahislar cok mu istemislerdir? yoksa baska etkenler de mi yardim etmistir? Bence tek istemenin pek ise yaramiyacagidir.

Bir seyi cok istemekle o sey var edilemez. Ben mesela uzaya ucmayi ne kadar cok istesem de uzaya ucmak icin gerekli malzemem olmadigi sürece ucamam. Uzaya ucmak icin gerekli malzeme füzedir. Pekala bu malzemeyi kisisel baza indirgedigimizde ona nedir? Ona genetik donanim (potansiyel) diyelim, yani istenilen seyi gerceklestirebilmek icin yeterli donanima sahip olmaya donanim diyelim. Istedigimiz seyi gerceklestirmek icin gerekli donanima sahip miyiz?

Hangi donanima sahip oldugumuzu denemeden bilmiyoruz. Ama Einsten’in de söyledigi gibi bir baliktan agaca tirmanmasini beklemek de pek akillica olmaz. Ayni balik kücük bir kavanoza da konabilir. Orada marifetlerinin cok gerisinde hayat sürdürebilir. Marifetinin sinirini zorlamak icin gücüne göre bir göle veya denize atilmasi gerekiyor ki kendi potansiyelinin farkina varabilsin. Kavanoz icerisinde gücünün de sinirli oldugu kanisina varacaktir. Kavanoza alistigi durumda denize acilmaktan korkacaktir, cünkü o caresizligi ögrenmistir bir kere.

Istenilen seyi yerine getirme potansiyeline sahip olunsa bile bu yeterli degildir. Belki istedigimiz seyi gerceklestirme kabiliyetine sahibiz ama cevresel faktörlerin uygun olmadigi bir durumda yine potansiyelimiz bir ise yaramaz. Güzel bir fikrimiz vardir, nasil gercekletirebilecegimizi de biliyoruz ama gerekli maddiyete sahip degiliz. Bu durumda da fikrimizin gerceklesme sansi cok azdir.

Baska bir olgu ise sansli olmaktir. Dogru zamanda dogru yerde olma sansi bize gülmesi gerekiyor ki istedigimiz seyi gerceklestirebilelim. Herseyi hazirladik ama o fikri gerceklestirebilmek icin uygun bir ortamda bulunma sansina sahip degilsek yine istedigimize ulasamiyacagiz demektir. Cogu zaman bi isi basarabilmek icin takim calismasina gerek vardir. Gercekten verimli bir takim olusturabildik mi? Takimin iyi olmasi hem destek acisindan hem de fikirlerin daha da gelismesi acisindan sarttir.

Buraya kadar anlattigim seyler basarili olmak icin gereklidir. Ama istenilen sey gercekten bu mudur? Bunda pek emin degilim. Bunun yaninda bir de kisisel gelisim vardir. Bu istenemez, buna niyet edilir. Belki bilincli edilmez bu niyet ama her insanin icinde onun özledigi bir kisilik vardir. Belkide bunun sadece bir resim olarak icimizde oldugunu söylemek pek de yanlis olmaz, cünkü varligindan genelde haberimiz yoktur. Ne kadar varligindan haberdar olmasak da o kisiligimizi belirleyen ögelerden bir tanesidir. Buna icimizdeki niyet desek pek de yanlis olmaz galiba. Tarzimizi da bu niyete göre buluyoruz demek de yanlis olmaz.

Hedef belirlemekle görüldügü gibi gercek gaye saklaniyor. Hedef belirlemekteki gaye kisisel gelismeyi ölcmektir. Her ne kadar insanlar kisiligini gelistirmek isteseler de herhangi bir gelisme göremedikleri zaman motivasyonlari düsebiliyor. Motivasyonu en doruk noktada tutabilmek icin kücük hedef belirleyip o hedefi basarmakla icimizdeki o gizli kuvvetten dem aliyoruz, belki de daha büyük seyler yapmak icin cesaretimiz daha da artiyor. O halde kendi kendini motive edebilen biri neden böyle sunni mükafatlara gereksinim duysun ki? Neden yapmak istedigi bisey icin mükafat beklesin ki? O niyeti dogrultusunda herhangi bir karsilik beklemeden yoluna devam edecektir. Onun disardan alkislanmaya hic ihtiyaci yoktur, cünkü o kendi kendini motive etmesini biliyor. O ne istedigini de biliyor.