Kendini düşünmeyi bırak

Zamanının büyük bir bölümünü kendi fiziksel veya ruhsal ihtiyaçlarını gidermekle meşgul olan biri narsistir, her ne kadar o yaptığı şeylere sevimli isimler koysa bile. Bağımlılığını saklamak için bağımlı olduğu şeyleri yüceltecek ve onlara erişilmesi güç olduğu imasi verecektir, ve dolayısı ile yaptığı şeyin çok kutsal bir işlem olduğu süsü alacaktır. Aslında negatif birşeyi pozitif yapıp kendi kendini teselli ediyor o. Oysa o bağımlı olduğunun ve o şeylerin tutsağı olduğunun farkında değildir. O kendi kendisi ile meşgul olmaktan, kendi derdini dinlemekten başka birşey göremez ve yapamaz.

Zihni dinç tutmak için bu bağımlılıkların farkında olup onlara hak ettikleri gerçek değeri vermelidir. Onlar neyi hak ediyorlar? Onları diğer şeylerden ayırt eden özellik nedir? Onları özerk kılan şey onlara olan bağımlılığımızdır. Bağımlılığa iltifat ederek onları yücelten biziz, oysa onların diğer şeylerden çekici kılan hiç bir özelliği yoktur.

Dünya bizim dışımızda cereyan eder. Görmeyi isteyen kendi ihtiyaçlarını bir kenara bırakır ve etrafında cereyan eden şeylere dikkatini verir. Herşey bizden ibaret değildir, herşeyin çekim noktası da biz değiliz, merkezi de. O halde kendimizi bu kadar önemsemenin bir anlamı yoktur. Hür olmak için kendimizden kopmalıyız, kendi derdimizi bir kenara atıp etrafımızdaki olan biten şeylere kulak asmalıyız. İşte herşeyin püf noktası budur: benmerkezcilikten kurtulup herşeyi olduğu gibi farkına varabilmek.