PAşık Veysel "Güzelliğin on para etmez, bu bende ki aşk olmasa" demiş. Burada söylendiği şey gerçek anlamda nedir? Güzelliğin göreceli olduğu mu? Yani her kişinin bakış açısına göre güzelliğin değiştiğini mi söylemek istiyor?
Bence güzellik kişiye göre değildir. Kişiye göre olan şeye biz "ben bunu biliyorum" diyoruz. Yani bizim güzel diye belirlediğimiz şey zaten bildiğimiz şeydir. Güzel olmadığı zaman "ben bunu tanımıyorum " demek istiyoruz, ama yanlış kelime kullanıldığımız için biz tanımayı güzellik ile bağdaştırıyoruz, çünkü yeni bir şeyi eskiye indirgeme sürekli haz verir, biz de buna zaten tanıma diyoruz.
Güzellik tanıma ve tanımlama ötesindedir. Güzel insanı dönüştürür. Bunu görebilmek için o cisim ile aynı frekansta olmak gerekir. Frekansı yakalayan göz ile görür. Göremediği zaman güzel güzelliğini kaybetmez, sadece onu gören göz yoktur.
Yukarda Aşık Veysel'in sözüne tekrar gelmek gerekirse, o güzelliğin kadında olduğunu zaten söylüyor. Güzelliğin kendinden bağımsız olduğunu söylüyor. Güzelin kendi başına güzel olmasının bir işe yaramadığını söylüyor. O halde güzelin görülmesi için bir şahsa ihtiyaç var, diyor. Yani güzelliğin bir işe yaraması gerekiyor diyor.
Güzellikten yararlanmak kişiden kişiye değişiyor, oysa güzellik kendi başına olgudur, yararın ötesinde. O sadece kavranmayı bekler, onu fark edeni.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen