Farkinda olmak üzerine

Bilgi sahibi olmak kişisel herhangi bir artı sağlamıyor. Bilgili olmak sadece birşeyin nasıl olduğunu, onun nasıl işlediğini bilmeye yarar. Bu bilgi belki avantaj sağlayabilir, belki hiç kimsenin yapamadığı şeyleri yapmayı sağlar ama kişiliğe artı birşey katmaz. O yine aynıdır, ne kişiliği değişmiştir, ne de bilinç seviyesi. O birşeyi yapmakta usta olmuştur belki ama yine de kafası karma karisiktir, o hala  duygularının kölesidir.

Bilgi depolamakla bişey değişmiyor, o özgür etmek yerine insanı daha da çok kendine bağlıyor, bağımlılık yapıyor. Bilginin kelepcesinden de kurtulup, zincirini kırmak gerekir. Bilge olmak bilgi ile dolmak değil, bilgiden boşalmaktir. Bilgi karın doyurmak içindi. Karın doyduktan sonra sıra beynin besinine gelir. Beyin besini bosalmaktir. Tüm baglantilardan kopmaktir.

Baglantilardan kopmak nasıl bir duygudur? Herşeyden arınmış halde, hiç birseyden bağımli olmadigi zaman, insan olanı olduğu gibi algılama şansına sahip olabilir. Kafası hiç birşeyle meşgul olmadığı zaman herşeyin farkına varabilir. Düşünce farkindaligin düşmanıdır.