Isyan etmek üzerine

Isyan eden duygusal tepki gösterir. O birşeylerin yanlış gittiğini sezer ama neyin yanlış gittiğini henüz anlamamistir. Çoğu şeylere göz yuma göz yuma içindeki tansiyon artmıştır. En küçük bir kıvılcım onu havaya ucurmaya yol açacaktır. Birikintisi tek birşey olmadığı için o dürtüleri adlandırmak zordur. O sadece bazı şeyleri istemediğini hissedecektir ve ona ani bir reaksiyon gösterecektir.

 Isyan etmek, eğer hastalıktan söz edecek olursak, bir sendromdur. Hastalığı gidermek için o hastalığın nasıl oluştuğunu anlayıp çözüm yolu onermek amaç olmalıdır. Bence isyan eden kendini çaresiz gördüğü için isyan eder. O kendini yaralı hayvan gibi dört duvarın arasına sıkıştırılmış görür. Duvar arasına sikismistir ve kaçacak tek bir delik bile yoktur. O avcının ateş acmasını beklemektedir. Ya duruma isyan ederek son bir hamle ile kurtuluş yolu ariyacaktir, ya da kaderine küsüp ölümünü bekleyecektir. Isyan edişi içindeki hayat kivilciminin son kipirtilaridir. O isyan ettikçe yaşıyordur.

Onu dört duvar arasına sıkıştıran etkenler nedir? Neden o zamana kadar huzur uğruna herşeyi içine atıp olayın büyümesine sebep oldu? Içine atmakla olay cozulmedi, sadece sorun ertelenmiş olmamis mıydı? Soruna açık seçik deginmeyi ogrenmismiydi? Yoksa huzur bozulur diye susmasi mi uygun görüldü? Anında çözüm aralayıp da aradan zaman geçtikten sonra tekrar aynı şartları kafasında canlandirabilecek miydi? Daha da önemlisi duygularını ifade etmesini öğrenmiş miydi?

Insan neden rahatsiz olduğunu anlamasını küçük yaştan itibaren öğrenmelidir. Deneyimleye deneyimleye kendi vücudu hakkında iyi fikre sahip olacaktır. Vücudu artık ona yabancı bir madde gibi gelmeyecektir. O kendisini ve vücudunu tanır hale gelecektir. Bunu sağlamak için anne-babaya büyük görev düşer. Çocuğa yasaklı tavır sergilemeden, hissettiği şeylerin hepsi doğal olduğunu anlatarak, hiç bir şekilde utanması gerekmediği güvenceyi sağlamalıdır. Öyle güvence ortamında vücudundan aldığı sinyalleri yorumlamayi öğrenecektir. Yasakci bir ortamda vücuduna yabancı kalacak ve aldığı sinyallerden dolayı kendini suçlu hissedecektir. Bu da kendi kendine yabancılaşmanın doruk noktasıdır.

Anne-babanın verdiği güvence ile ancak sağlıklı büyüme gerçekleşebilir. Aynı güvenceyi devletten de beklenir. Çok yasaklayici kurallar insanı kendi kendine yabancilastirir ve onun isyan etmesi artık anlık bir haldir. Bam telina basıldığı zaman o ötmeye başlar. Devlet vatandaşına kendini ifade etme şansı tanıyarak o tansiyonu indirmeye çalışabilir. Vatandaşın kendini kaale alındığı hissi verip ve isteklerinin gerçekleşebileceği kanısı, vatandaşı devletine daha da sıkı sahip çıkmasına yarayacaktır. Gücü elden kaybetmeyi korkanlar gücü elde tutmak için koruyucu önlemler alırlar. Işte bu koruyucu önlemler güçlerinin sona ermesini sağlar. Aşırı koruyucu önlemler devletin vatandaşına güvenmediği izlemini bırakır. Güvencenin olmadığı bir yerde de fazla gelişme olmaz.