Düşünce zamana ve mekana bağlıdır. Her zamanın kendine özgü düşünce yarattığı görülür. Bu biraz da modaya benzer. Bir giyimin moda olması gibi belli akımın da moda olabileceği ve düşünceyi belirleyeceği görülür. Her kimse ne kadar kendi düşüncesini ifade ettiğini zannediyor ise de o aslında içinde bulunduğu akımın ürünüdür. O ya o akım ile düşünür, ya da o akıma karşı. Her iki durumda da o yaşadığı zamanın düşüncesinin ürünüdür, çünkü o düşünce kendine özgü bir düşünce değildir. Bu düşünce dışardan ona empoze edilen düşüncedir.
Fikir sahibi olmak karşıt görüşe sahip olmak veya o görüşü desteklemek değildir, fikir sahibi olan moda dışında fikir sahibi olandır, kendine özgü fikir üretendir, kendi deneyiminden yola çıkarak kendi özüne değebilendir. Fikir sahibi olan kendinden önce söylenen fikirleri bilen biridir, bildiği için de aynı şeyleri tekrarlamaz. O ondan önce söylenen fikirlerin artısını ve eksisini bilir, bildiği için de eksik olan yerleri doldurmaya çalışır. O tekrarladığı şeye kendi fikri demez. Fikir sahibi olmak çaba isteyen bir iştir. Bu nedenle de herkes fikir sahibi olamaz. Nietzsche'nin dediği gibi, çoğu insan geviş getirmeyi kendi fikri ile karıştırır. Fikir sahibi ikinci el fikir kullanmaz.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen