Newton çok alışılagelmiş bir problem üzerine, hatta ve hatta herkesin kabullendiği ve normal saydığı şey üzerine şaşırdığı için yerçekimi yasasını keşfetmiştir. O zamana kadar bir çok insanın başına elma düşmüş olabilir, ama ondan hariç herkes bunu "normal" kabullendiği için araştırma gereği duymamıştır. Sadece o bu olguyu normal olarak kabul etmemiş, arkasındaki yatan yasayı araştırmıştır.
Einstein ise yine herkes tarafından bilinen ama yine de herkes tarafından kafa yormayı gerektirmeyen ve değer bulunmayan bir olgu üzerine kafa yormuştur, yani zaman üzerine ve dolayısı ile izafiyet teorisini bulmuştur.
Buna benzer örnekleri sıralamak mümkün, ama her iki bilim adamının ortak bir özelliği de, her ne var ise önünde var olduğunu kabul etmektir. Her kimse herkesin çok doğal zannettiği şey üzerine şaşırabiliyor ise, ve şaşırmanın ötesine gidip nedenini araştırıyor ise, işte o bir bilim adamıdır. Bilim adamının başka esrarengiz birşeyi yok. Hatta ve hatta onun çok zeki olmasına da gerek yok. Sadece ve sadece şaşırabiliyor olması ve şaşırtıcı olguları disiplinli şekilde araştırma çabası göstermesi yeterlidir. Sabır ile o eninde sonunda varmak istediği yere ulaşacaktır.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen