Eski Roma'da bir söz vardı: divide et empire (böl ve hükmet). Gerçekten de büyük problemlerin üstesinden gelinemediği zaman en mantıklı metod o problemi parçalayıp, parçaları çözdükten sonra büyük probleme el atmaktı. Böylece üstesinden gelinemeyen problem kazak söküğü gibi sökülür hale gelir, böylece insan probleme hükmeder.
Henry Ford bilindiği gibi aynı yöntemi uygulayıp araba üretiminde çığır atmıştı. O araba yapımında tüm prosesleri inceleyip işi küçük parçalar haline getirmiş, montaj hattını devreye ilk defa o sokmuş, işçilerin yapmaları gereken hamlesini sadece bir kaç el becerisi ile sınırlamıştı. Bu sayede sadece araba fiyatlarını aşağıya çekmemiş, aynı zamanda yeni çalışma sistemini de hayata geçirmişti.
Ford işi bölmekle birlikte kalmamış, bir işlemi diğerine bağımlı hale getirdiği için montaj bandında iş bölümünü senkronize etmeyi de başarmıştı. Senkronize olan iş artık kendi düzenini kurar duruma geldi. Ona dışardan müdahale etmeye gerek kalmadı. Montaj bandının taktı belirlendiği zaman herhangi bir iş aksaması diğerleri tarafından ayrılacaktı. Otokontrol sağlandığı için seri üretime geçilip üretim artışı sağlandı.
İş bölümü sayesinde üretimin artması bir yana, işçilerin de özgürlüğü ellerinden gitmiş oldu. Onlar artık tek bir işlemden sorumlu hale geldikleri için, sürekli robot gibi aynı hamleyi yapar duruma geldiler. İşin tümünden sorumlu oldukları zaman neyi ne zaman yapılacağına kendisi karar verirdi.
İşbölümü sayesinde o işi yapma siklusu ve o işin hızı belirlenmiş oldu. Sıkışıklık halinde herhangi bir zincirin durması tüm işin durması haline geleceği için herkes herkesi denetlemek zorunda kaldı. Öngörülen kilometre taşları yeri yerinde uygulanmalıydı, uygulanmadığı takdirde o af edilemezdi. Böyle bir sistemde af etmek tüm sistemi durdurur hale getireceği için sistem içindekiler öngörülen zaman birimine ayak uydurmak zorunda kaldılar. Af ile işbölümü bir arada yürüyemezdi.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen