„Der
Handelnde ist immer gewissenslos, es hat niemand Gewissen als der
Betrachtende.“ Goethe
Fail biri vicdansizdir, gözlemciden baska kimsenin vicdani yoktur,
der Goethe. Özüne bakildiginda hayatin icinde olan biri ile hayata
disardan bakan biri arasinda ayrim yapiyor Goethe. Hayatin icinde
olan hayatla ic icededir. O kendini hayatin akisina birakir ve hayat
onu hangi karaya vurursa yelkenini oraya dogru acar. Heyecan dolu
günler ona renkli hayat yasatir. Yaptigi isten haz almaktir gayesi,
sonuc odakli degildir o. Is yapmak icin karar verdigi zaman,
kararindan hic kusku duymaz. Tüm enerjisini planini gerceklestirmeye
odaklar, kisacasi yapacagi is üzerine ne fazla düsünür ne de
süphe duyar. O etkinligini yasar.
Hayatin icinde
yasamak gibi hayata disardan bakmak da mümkündür. O kendini hayati
betimlemeye adamistir. O hayata anlam vermeye, olgular arasinda
baglanti kurmaya calisir. Etlinlik sarhoslugunun verdigi bayginliktan
kurtulup, hayati hesaplanir kilmaya calisir. Bir isi yapmadan önce
ilk yapacagi is, onu enine boyuna planlamaktir. Olabilecek her
olasiligi önceden kestirmek, yaptiktan sonra herhangi bir sürprizle
karsilasmak istemez. Belki de kendini detayda kaybetmekten dolayi
olacak ki yapacagi hamlelerin önceligini gözden kacirip hic etkin
olamiyacaktir o. Yorumlayici tutumu onu bir hayal insani yapar.
Hayat sarkaci bu
iki uc arasinda gelip gider. Etkin insan destan yazar, digeri ise
yapilan ise anlam verir. Etkin olan anlam pesinde kosmaz, hatta
yaptigi isin neye yaradiginin da farkinda degildir. Teorik üstyapisi
olmadigi gibi, o her teoriyi kendi amaci icin kullanmayi da bilir.
Yapacagi isi gerekcelendirmek icin cogu zaman birbirine zit düsen
teorilerden de faydalanir, asil amaci herhangi bir teoriyi dogrulamak
olmadigi gibi yanlis olmasi da onu asil gayesinden sasirtmaz. O fail
insandir.
Fail insan kendi
kendinden kopmus insandir. O kendini disarda bulur. Vicdanin sesini
dinlemek icin fail biri etkiligini bir an olsun durdurmasi, ona
mesafe koymasi gerekir. Anlam vermek zaman alir. Hayatin icindeki,
hayata disardan bakan biri gibi gözlem yapamaz. Hayatin ona sundugu
duygular bütünü görmesini engeller. Fail olmak yerine tembel olup
o durumdan uzaklasmasi, ona hayati gözlemleyerek yorumlama firsati
verecektir. Ne yaptigini bilmek fail bir hayatin arasinda verilen
tembellik molasi ile gerceklesir.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen